Is suiker giftig?

Het is algemeen aanvaard dat suiker niet thuis hoort in een gezond eetpatroon. Is dat wel terecht?

Is suiker giftig?
Op veel websites over gezonde voeding wordt geschreven over suikers. Hier wordt gewaarschuwd voor de nadelige gezondheidseffecten van suikers. Suikers zijn het nieuwe kwaad en horen niet thuis in een gezond eetpatroon. Iedereen die ook maar een beetje gezond wil eten kan de suikers maar beter helemaal in de ban doen.  Klopt dit wel? Zijn suikers echt zo slecht?

Suiker is leven
Planten zijn in staat om met zonlicht van water (H2O) en kooldioxide (CO2) glucose (C6H12O6) te maken. Dit noemen we fotosynthese. Glucose kunnen we beschouwen als het levensmolecuul. Het molecuul dat aan de basis staat van al het leven op aarde.
Alle planten en dieren op aarde gebruiken glucose als brandstof, sterker nog, alle cellen van planten en dieren kunnen glucose verbranden. Ook gebruiken alle levende organismen het als opslag  van energie, planten maken er zetmeel van en dieren slaan het op als glycogeen. Daarnaast is het voor planten een belangrijke bouwstof. Planten verwerken glucose in hun celwanden. Dit zorgt voor de stevigheid van planten en bomen. De glucose verpakt in de celwanden van de planten noemen we cellulose. We kunnen suiker ook wel zien als het goddelijke molecuul noemen omdat het aan de basis staat van het leven op aarde. De conclusie die je hieruit kunt trekken is dat suiker niet giftig is aangezien er zonder suiker geen leven zou zijn zoals wij dat kennen.

Suiker en de levensmiddelen industrie
Onze natuurlijke zucht naar suikers maakt ons erg kwetsbaar. Het is moeilijk weerstand te bieden aan iets dat het lichaam erg waardeert en dat allerlei beloningssystemen in gang zet.  Recent onderzoek heeft dit zichtbaar gemaakt door proefpersonen in een CT scanner verschillende stimulerende stoffen te laten gebruiken. Hierbij viel op dat dezelfde delen van de hersenen geprikkeld worden bij het eten van suiker als bij cocaïne gebruik of het roken van een sigaret. De levensmiddelen industrie maakt hier dankbaar gebruik van. Ook de levensmiddelenindustrie gebruikt soms een CT scan om de juiste hoeveelheid suiker in een product te bepalen. Deze suiker hoeveelheid wordt ook wel het zogenaamde “blisspoint“ genoemd: Het punt waarbij de beloningscentra in de hersenen maximaal gestimuleerd worden en de mensen het grootste genot van de suikers ervaren. Hierdoor wordt het product beter gewaardeerd en beter verkocht en dus meer gegeten. Inmiddels zit in 80% van alle producten in de Amerikaanse supermarkt toegevoegde suiker. Dus ook in veel hartige producten zoals brood, vleeswaren, soepen, sauzen en kant en klaar maaltijden. Je kan stellen dat we verslaafd zijn geraakt aan de smaak van zoet en dat de levensmiddelenindustrie hier dankbaar gebruik van maakt. Bovenstaande geeft alleen nog steeds geen antwoord op de vraag of suiker nu giftig is.

Is suiker giftig?
Om te weten of suiker giftig is hebben we een goede definitie nodig van het begrip giftig.  Paracelsus (1493-1541) een Zwitserse arts, alchemist, theoloog en filosoof heeft als eerste een goede definitie gegeven. Alles is giftig, maar de dosis bepaald hoe giftig iets is.
We zijn inmiddels zoveel suikers gaan eten dat we suikers tegenwoordig in giftige doseringen binnen krijgen. Je kan het menselijk lichaam vergelijken met een motor die van de pure brandstof suiker oververhit raakt. De medische term hiervoor is metabolisch syndroom, dat verantwoordelijk is voor de meeste welvaartziektes zoals diabetes en hart- en vaatziekten. Voedingsvezels die er van nature voor zorgen dat onze motor niet te heet wordt, komen steeds minder voor in onze voeding. Ze zijn voor de levensmiddelenindustrie lastig want ze maken hun producten minder houdbaar. Vandaar dat ze stelselmatig uit de grondstoffen van de industriële producten gehaald worden. Daarnaast is de industrie op zoek naar het optimale suiker gehalte (het eerder genoemde blisspoint) om zo een beroep te doen om onze verslavingsgevoeligheid. Dit leidt tot een dieet met teveel suiker en te weinig vezels dat op zijn beurt leidt tot het metabolisch syndroom. In andere artikelen zal ik uitgebreid ingaan op het ontstaan van het metabolisch syndroom en uitleggen hoe gezonde voeding en gezond eten ervoor kan zorgen dat het lichaam weer hersteld.

Conclusie
Je kan de conclusie trekken dat suiker niet giftig is. Suiker staan aan de wieg van het leven op aarde en kan door alle planten en dieren cellen verbrandt worden. Je kan stellen dat het de perfecte brandstof is.  Tegenwoordig krijgen wij dusdanige hoeveelheden suikers binnen krijgen dat de effecten hiervan een giftige uitwerking op het lichaam hebben. Veel mensen lijden aan ziektes die direct gerelateerd worden aan het overmatige gebruik aan suiker. Een duidelijke waarschuwing voor het innemen van teveel suiker is dus zeker op zijn plaats!

De zucht naar suiker
De eerste suiker waarmee wij in aanraking komen is via de moedermelk. Moedermelk bevat 6,8% lactose (melksuiker) en het is juist deze eerste ervaring met suiker, die proeft als het leven zelf en die ons doet verlangen naar meer.
Vroeger (laten we zeggen 500 jaar geleden) kwamen we na de zoogperiode niet meer in aanraking met grote hoeveelheden suiker. Honing was in Europa vrijwel de enige bron van suiker. Deze suiker was goed verstopt in een nest met stekende bijen, dus niet vrij beschikbaar. Dat deze unieke bron van bijna pure suiker al in een ver verleden in verband gebracht werd met een zekere goddelijkheid, kunnen we zien aan de oude Griekse mythen waarin mede (drank gemaakt van honing) als godendrank bekend stond. Verder moesten we het stellen met suiker uit fruit. Dit was beperkt beschikbaar. In de winter en het begin van het voorjaar was er weinig fruit voorhanden en moesten we het zonder doen. Alle glucose die we tot ons namen was goed verstopt in planten en beschermd door een flinke dosis cellulose en in lange ketens aan elkaar geknoopt (zetmeel), waardoor de zoete smaak verdwijnt. De cellulose (dit zijn de vezels) zorgt ervoor dat de glucose langzaam in het bloed terecht komt en rustig verder afgebroken of opgeslagen wordt.
Het was Columbus die aan deze natuurlijke beperkte beschikbaarheid van pure suiker een einde maakte. Naast de cacaoboon heeft Columbus ook de rietsuiker ontdekt. Columbus gaf onze zucht naar suiker een nieuwe belangrijke impuls. In Europa beseften we al snel dat als we dit goed aanpakten dat we een eindeloze bron van pure suiker gevonden hadden, die niet verstopt was in een nest met stekende bijen en makkelijk van zijn vezels te ontdoen was. Onze zucht naar suiker bereikte een nieuwe dimensie. Mede geholpen door de Nederlandse VOC mentaliteit werden er in de eeuwen die volgden grote plantages aangelegd in het Caribische gebied en in het Zuiden van de Verenigde Staten. De VOC mentaliteit leidde al snel tot de slavernij en 2/3 van alle 20 miljoen slaven in beide Amerika’s werkten op de suikerplantages. In 1700 aten de Engelsen 2 kg suiker per persoon per jaar in 1780 was dit al gestegen tot 5 kg. Inmiddels eten we meer dan 40 kg suiker per jaar. Rond 1750 werd het proces ontdekt om van suikerbieten suiker te maken. Het duurde echter tot begin 1800 dat de eerste suikerbiet fabriek gebouwd werd. Hiermee was de weg vrijgemaakt voor de afschaffing van de slavernij. Nu we in Europa zelf onze suiker konden maken waren de rietsuiker plantages en dus de slavernij overbodig geworden. Terwijl de meeste Europese landen de slavernij begin 1800 afgeschaft hebben en er door de komst van de bietsuiker geen directe noodzaak meer was voor de slavernij, heeft het toch nog tot 1865 geduurd voordat ook Nederland en de Verenigde Staten stappen zetten om de slavernij af te schaffen. Logischerwijs kwam de productie van de bietsuiker hierna pas tot volle bloei. Je kunt op basis van het bovenstaande niet stellen dat suiker giftig is. Wel is er een duidelijk verband tussen onze zucht naar suiker en de slavernij.